Verleden, Heden, Toekomst: Reizen, Schrijven en Duiken!
Mijn reis blog wordt vervolgd.....
In plaats van alleen maar op een informatieve manier over reisinformatie schrijven, wil ik doorgaan met mijn persoonlijke reisblog! Ik heb in het verleden een reisdagboek bijgehouden op ´waarbenjij.nu´, welke ik begonnen ben toen ik Nederland verliet om op Gran Canaria mijn PADI Divemaster Internship te doen in 2006. Ik bleef dit goed bijhouden tijdens mijn tijd dat ik woonde en werkte op de Dominicaanse Republiek, in Mexico en op de Malediven. Ook schreef ik hier over mijn reizen naar Belize, Guatemala, Honduras, Sri Lanka en Bali. Echter ben ik ergens in Nieuw Zeeland helaas gestopt met bloggen. Jammer genoeg hebben de tijden in Australië en op de Filippijnen het blog niet meer gehaald. Maar je kunt mijn volledige verhaal binnenkort lezen in het boek dat ik aan het schrijven ben, genaamd ´Safety Stop´. Ik ben ook van plan om een artikel te schrijven over ´mijn duik- en eiland hop reis´ op de Filippijnen in 2012
 |
| Ellis op Roatan Eiland, Bay Islands, Honduras |
Het recente verleden: Weerzien en afscheid in Corralejo, mijn ervaring in Bristol, Engeland en mijn eerste maand in Phuket, Thailand!
Dus, hoe staat het ervoor, 11 jaar nadat ik Nederland verliet?
Op het moment dat ik dit schrijf ben ik in Phuket, Thailand. Maar eerst zal ik je even bijbrengen wat er in het verleden allemaal is gebeurd. Na Nieuw Zeeland, Australië en de Filippijnen, keerde ik terug naar Europa en op de één of andere manier belandde ik weer, voor de zoveelste keer, op de Canarische Eilanden! Ik beschouw deze plek eigenlijk meer thuis als Nederland na alle tijd die ik er in het afgelopen decennium gewoond heb. Alhoewel ik er nog steeds niet helemaal uit ben welk eiland ik nu echt als mijn ´thuis´ kan beschouwen: Gran Canaria of Fuerteventura. Maar ik denk niet dat ik dat nu moet beslissen!
In de afgelopen 1,5 jaar heb ik in een surfhostel in Corralejo op Fuerteventura gewerkt. Nou ´werken´ is misschien een groot woord: Ik was aanwezig in de avonden, deed de avond check-ins, was aanwezig voor het geval mensen me nodig hadden en hield de boel een beetje schoon. Ik leefde ook in het hostel en ik heb een ongelooflijk geweldige tijd gehad daar. Ik kan deze plek nog steeds aan iedereen aanraden wie overweegt Corralejo te bezoeken en ik ben vrij zeker dat ik ooit nog eens terug zal komen. Eigenlijk kwam ik daar vooral stil te staan in mijn leven, met uitzondering van mijn reis naar Peru wat uiteindelijk op een regelrechte ramp uitliep (zacht uitgedrukt!)
Maar toen begon mijn reiskoorts weer te stijgen en ik kreeg een diep verlangen naar mijn bijna vergeten passie, ooit was het mijn lust en mijn leven: Duiken! Eerst dacht ik dat ik alleen het duiken miste. Dus begon ik een duikschool in Corralejo uit te helpen om mijn vaardigheden als instructrice wat op te frissen. Maar dit duurde niet erg lang. Ik besloot, als ik toch weer wil duiken, waarom ga ik dan niet ergens heen waar het duiken iets interessanter en minder koud is dan de Atlantische Oceaan? En precies op de dag dat ik dit besloot, kreeg ik een mailtje van Manfred met de mededeling dat hij zijn eigen duikschool geopend heeft in Thailand. Manfred was mijn collega op de Dominicaanse Republiek in 2008 maar vertrok daar destijds eerder dan verwacht door een ongeluk (niet duik-gerelateerd overigens) waardoor we nooit contactgegevens uitgewisseld hadden. Het is grappig hoe dingen in het leven soms lopen, want ik kwam hem letterlijk ´op straat´ (een groot woord voor een zandpad) weer tegen op Malapascua Island, Filippijnen in 2012. Daar hebben we elkaar toen op Facebook toegevoegd. Hij vertelde me dit keer dat hij zelfs misschien wel een baantje voor me had, al moest hij natuurlijk nog even aankijken hoe de dingen gaan lopen. Hij had de boel in Thailand pas net overgenomen. Dus mijn besluit was genomen: Ik ga naar Thailand om te duiken! Hij vond een goedkope kamer voor me en vertelde me dat hij me van de luchthaven zou komen ophalen. Dit voelde erg opgelucht na alle drama in Peru. Ik keek ernaar uit om te duiken én weer te reizen!
 |
| Foto door Ellis Derkx, El Hierro, Canary Islands |
Het contrast van weerzien en afscheid nemen in Corralejo!
Tijdens mijn tijd dat ik in het Sol y Mar Surfhostel werkte, heb ik onwijs veel nieuwe mensen leren kennen en ik heb enorm veel plezier gehad, vooral met terugkerende gasten. Sommige van hen zijn ook echte vrienden geworden en ik weet zeker dat ik ze weer ooit ga tegenkomen! Maar ook werd ik goed bevriend met het personeel. Mijn baas Rachel, en collega´s Claire en Martha. Dus het afscheid nemen was niet makkelijk, niet wetende wanneer ik ze weer ga zien. We zijn in de tijd behoorlijk ´close´ geworden en waren er voor elkaar in goede en slechte tijden! Ook mijn Argentijnse vriendinnetje, Carolina, die mijn huisgenoot in Australië, op Gran Canaria én op Fuerteventura was, woont nog steeds in Coraralejo en is nog altijd één van mijn vrienden daar. Maar één ding weten we zeker: Ergens zien we elkaar weer, waar dat dan ook mag zijn, aangezien dit op de één of andere manier altijd gebeurt! Ik herinner dat mensen me op de Filippijnen de ´catch up´-meid noemden, puur om het feit dat ik zoveel mensen daar destijds opnieuw ontmoette en het gebeurt nog steeds: hetzij per ongeluk of gepland via Facebook! En zo dus ook in Corralejo. Ik mijn laatste week kwam Alona naar Corralejo! Alona en ik waren collega´s, zeer goede vriendinnen en bijna zusjes toen we 7 maanden iedere dag samenwerkten en nog veel tijd doorbrachten in de avonden met mijn vriend en haar man, destijds. We hebben elkaar weer gezien toen we beiden op de Malediven werkte, maar dat was simpelweg te kort! Dit keer, hadden we ook daadwerkelijk tijd om goed bij te kletsen en om die goede oude tijd op de Dominicaanse te herinneren! Onze prettig gestoorde baas, Thomas, trakteerde ons destijds bijna iedere avond op bier en we kregen het toch voor elkaar om de duikschool te runnen, elke dag. Ik weet niet hoe we bepaalde dagen overleefden, maar we deden het en het was ook echt onwijs leuk! Ook heb ik nu haar nieuwe vriend ontmoet en kon ik zelfs zijn verjaardag meevieren op een gevaarlijke Russische manier: te veel drankjes maar veel plezier! En tussen het afscheid nemen in zag ik ook nog andere vrienden uit Nederland opnieuw! Margot uit de goede oude, Deurne-tijd en Juutje uit mijn studenttijd in Breda. Ja, de laatste maand in Corralejo bestond uit weerzien en herinneringen. Maar toen kwam de tijd om afscheid te nemen en het maken van nieuwe herinneringen!
 |
| Matrioska en Kaas-Kop: Zo werden we genoemd op de Dominicaanse Republiek |
Zoals altijd, was het weer eens een grote uitdaging om mijn bagage en duik uitrusting in te pakken. Deze keer was het zelfs nog moeilijker omdat ik niet zeker wist of ik naar één bepaalde locatie zou gaan voor een compleet seizoen of nog meer zou gaan reizen. Dus de uitdaging was om mezelf ´mobiel´ te maken maar toch mijn duikuitrusting mee te nemen die bijna 20 kg weegt. Hoewel ik niet veel dingen in mijn bezit heb (ik heb enkele dozen en tassen staan bij mijn zus en schoonbroer in Nederland en bij mijn oom en tante op Gran Canaria), heb ik toch ook nog een tas achtergelaten in het surfhostel, ´sol y mar´. Maar uiteindelijk was ik trots op mezelf dat al mijn persoonlijke spullen zoals kleren, toiletspullen, schoenen en opladers, in mijn kleine packpack paste en dit alles zo´n 10 kg weegt. Samen met een grote weekendtas op wielen met mijn duikuitrusting ben ik nu klaar voor mijn nieuwe avontuur!
Als je nieuwsgierig bent geworden naar Corralejo, kun je binnenkort hier klikken voor mijn artikel over Corralejo en wat er allemaal te doen is.
Van Lanzarote naar Bristol, van London naar Phuket!
Ik had eigenlijk besloten om de ´Hay House Schrijvers Workshop´ in Bristol te doen, en dat was dan ook de reden waarom ik überhaupt naar Bristol ging! Maar zoals altijd, veranderen mijn plannen nog wel eens! Hoewel ik soms veel tijd nodig heb voor mijn beslissingen en het doorhakken van knopen, kan ik op andere momenten ook lekker impulsief zijn en mijn plannen ter plekke totaal omgooien. En dit gebeurde in Bristol. Ik wilde ineens de omgeving verkennen en meer nog naar de Stonehenge! De Stonehenge staat al jaren op mijn lijstje van dingen die ik nog wil zien en ik wist helemaal niet dat het zo dichtbij Bristol lag, totdat ik er was. Mijn weekend was erg strak gepland en als ik de workshop zou doen, zou ik geen tijd overhouden voor andere dingen. Toen ik me realiseerde dat ik nog gratis kon annuleren, was dat dus wat ik deed! Ja, ik weet het, ik ben nog steeds wat prettig gestoord! Of het nu mijn angst was om het boek daadwerkelijk uit te gaan geven (en mijn waarheid met de wereld te delen), de kosten van de workshop, the Stonehenge of dat ik me ineens bedacht dat ik het boek gewoon áf moet schrijven en ik daar eigenlijk geen workshop voor nodig heb, dat weet ik niet!
 |
| Ellis Derkx bij de Stonehenge |
Hoe dan ook, ik heb geen spijt gehad van mijn annulering want ik heb zo´n geweldige tijd gehad! Ik nam de trein naar Salisbury en genoot van de mooie, groene landschappen. Soms voelde het een beetje alsof ik weer in Nieuw Zeeland was: zoveel groen en overal schapen! Maar het grote verschil tussen Nieuw Zeeland en dit gedeelte in Engeland, zijn de prachtige, oude huizen en gebouwen uit de Romeinse tijd. Deze plek heeft een geschiedenis te vertellen! Ik waande mezelf terug in de tijd en stelde mezelf helemaal voor in het verhaal van Charles Dickens, ´A Christmas Carol´. Nadat ik van de Stonehenge terugkwam, ben ik een gezellige, warme Engelse pub binnengegaan voor een lekkere maaltijd en om op te warmen nadat ik bijna onderkoeld was! Zo koud was het nou ook weer niet, maar ik woon al zoveel jaren in de zon en heb eigenlijk ook niet de kleren voor Engeland in dit seizoen. Maar het was het allemaal absoluut waard!
De volgende dag heb ik door Bristol gelopen en heb ik ook nog het stadje ´Bath´ en het Romeinse badhuis bezocht. Ik heb één van de beste weekenden gehad in een lange tijd en was eigenlijk helemaal vergeten dat ik eigenlijk voor een workshop kwam! Als ik de tijd ervoor vind, wil ik absoluut nog een artikel over Bristol schrijven met praktische reisinformatie want ik denk dat het een geweldige bestemming is voor een weekendje weg voor mensen in Nederland of ergens anders in Europa! Ik kan je aanraden om in Washington Guesthouse te verblijven voor een betaalbare, maar erg comfortabele, privékamer met een heerlijk ontbijt!
 |
| Foto vanuit de trein genomen: de groene natuur rondom Salisbury |
 |
| University of Bristol, Victoria Rooms |
Op maandag ochtend nam ik de ´National Express bus´ van Bristol naar Londen Heathrow luchthaven om 04.30 uur in de ochtend en het kost maar 10 Pond. Nadat ik ingecheckt had voor mijn vlucht naar Phuket en een vlucht van 13 uur landde ik voor een stopover op Singapore Changi Luchthaven. Deze luchthaven haalde ook wat intense herinneringen bij me omhoog! Mijn vlucht was vertraagd: We zaten al in het vliegtuig en wachtten op het inladen van de bagage in het vliegtuig. Ondanks dat we daardoor een flinke vertraging opliepen, bleek uiteindelijk dat ze toch de bagage niet ingeladen hadden! Ik arriveerde dus in Phuket zonder mijn bagage: Welkom terug in Zuid Oost Azië! Maar ik was toch een geluksvogel door opgehaald te worden door een goede, oude vriend: Manfred! Hij stond me op te wachten met een chocolade croissantje, een erg warm welkom! Manfred liet me Hat Nai Yang zien en zette me toen af bij mijn mooie, gezellige kamer. In de namiddag werd mijn bagage ook afgeleverd en kon ik beginnen met genieten en relaxen!
Heden: Schrijven en Duiken in Hat Nai Yang, Phuket
Meteen in mijn eerste week kwam een vriendin uit Singapore me opzoeken: Davinia Wong. Samen met een andere vrouwelijke duiker en de eigenaresse van het café naast de duikschool, zijn we een dagtour over Phuket Island gaan doen: ladies day out!.
 |
| a ´Ladies Day Trip´ door Phuket |
Phuket is het grootste eiland van Thailand bestaande uit 550 km2. Het eiland ligt op 900 km ten zuiden van Bangkok. De naam van het eiland komt van het Maleisische woord ´Bukit´ wat ´de kristallen berg´ betekent. Op Phuket is nog altijd een stukje oorspronkelijk tropische regenwoud te vinden en na onze eerste stop bij ´Wat Phra Thong´, de Gouden Boeddha Tempel, zijn we verder gereden naar het Khao Pra Taew Wildlife Reserve. Men zegt dat in het park nog wilde zwijnen en apen leven en dit het laatste stukje natuurlijke eco systeem op het eiland is. Onze tocht ging weer verder en we stopten in Phuket Town voor een koffie en een indruk van de stad. Daarna gingen we verder om de Wat Chalong Temples en Big Boeddha te bewonderen. Na een lunch in één van de meer toeristische plekken in het zuiden van het eiland, waardeerde ik mijn verblijf in het rustige Hat Nai Yang alleen maar meer. Ik ben zo blij dat ik niet in één van deze, naar mijn mening, té toeristische plekken verblijf!! Op de terugweg naar Nai Yang Beach hebben we nog een prachtige zonsondergang gekeken op het stand van Laguna. De volgende dag vierden we Manfred´s verjaardag met een flink feest en het was erg leuk om zijn vrouw uit China te ontmoeten.
 |
| Wat Chalong Temples Park |
 |
| Big Buddha, Phuket Island, Thailand |
De weken die volgenden tot nu bestonden vooral uit duiken en schrijven! Ik ben alleen twee keer iets wezen drinken met andere mensen en alle andere avonden heb ik non-stop geschreven. Het kwam gewoon vanzelf! Ik beschreef mijn volledig verhaal over mijn ervaring in Peru en ben dus begonnen met deze Nederlandse website! Scuba News is begonnen met het publiceren van mijn artikelen over duiken op hun blog en ik heb bijna drie andere artikelen af: Mijn ervaring met het worden van duikinstructrice, mijn ervaring met het werken als duikinstructrice over de hele wereld en hoe ik het opgaf om mijn boek te schrijven om het vervolgens toch weer op te pikken. Ik heb ook enkele veranderingen aangebracht aan mijn blog en het onderwerp ´body mind soul´ vervangen met ´duiken´! Hoofdzakelijk omdat dát toch echt wel één van mijn andere passies is en ik denk met betrekking op ´Body Mind Soul´, dat iedereen toch zelf verantwoordelijk is voor de levensstijl die men kiest en daarbij is iedereen op zijn of haar eigen pad. Ik kan niet echt aan anderen vertellen wat goed voor hen is! En naast het schrijven en duiken, ging ik in Phuket naar de gym simpelweg omdat het hier gewoon te heet is om buiten te rennen.
Het duiken is geweldig! De koralen zijn in een betere staat dan ik verwacht had en het trekt veel visleven aan! Ik heb een schildpad gezien, octopus, roggen, morenen, barracuda´s, scorpioenvis, veel naaktslakken en meer macro leven. Iets om van mijn ´onderwater verlanglijstje´ af te strepen is de ´Seagrass Ghost Pipefish´, oftewel de Robuuste Spookfluitvis, al moet ik heel erg wennen aan deze Nederlandse naam! Er is ook een erg leuk wrak om te duiken en ik heb een volledig artikel over het duiken geschreven voor de ´Scuba News´. Hier is de link naar het Engelstalige artikel maar ik zal het binnenkort ook naar het Nederlands vertalen.
Het bleek dat Manfred eigenlijk niet echt een baantje voor me had, dus ik ben ook nog naar Khoa Lak gegaan voor een sollicitatiegesprek. Ik kon me deze plek helemaal niet voorstellen met de tsunami in 2004, het is ook alweer vrij lang geleden, wetende dat deze plek erg slecht getroffen was destijds. Ik besloot uiteindelijk dat het baantje niet iets voor mij was aangezien het een volledige kantoorbaan was en ik mezelf dat niet zo 6 dagen per week zie doen. Ik verwachtte eigenlijk dat ik er ook iets meer bij zou kunnen duiken maar dat was helaas niet het geval en ik bedacht me ook dat ik het schrijven wel kan vergeten als ik zoveel op kantoor werk. Ik vond Khao Lak ook niet heel erg leuk, aangezien alles zich een beetje afspeelde in een drukke dubbele, doorgaande weg en er niet echt iets van een centrum ofzo was. Dis is overigens alleen maar mijn mening, ik ken ook mensen die deze plek helemaal geweldig vinden maar meningen verschillen nou eenmaal. Ik geef de voorkeur aan een rustig strand- of eilandleven. Maar toen kwam er iets anders op mijn pad en het ziet ernaar uit dat ik wat geld kan verdienen met het schrijven over duikplekken en vertalen! En dat zou echt mijn droom zijn want dan kan ik verder hoppen als een nomad! Ik moet nog kijken hoe de dingen precies zullen uitpakken maar ik kan altijd weer beginnen met duiklessen geven als ik een leuke plek daarvoor vind!
Als je graag naar Khao Lak gaat, kan ik je wel aanraden om ´Monkey Dive Hostel´ te verblijven. Het is een erg leuke accommodatie voor duikers en alleen-reizigers! Het hostel is onder leiding van Thai management, ontzettend schoon en vrij nieuw. Er zijn leuke duik- en vis decoraties met interessante weetjes door het hele hostel te vinden! Voor een accommodatie in Nai Yang, kun je hier klikken.
 |
| Robuuste Spookfluitvis (Solenostomus cyanopterus) |
Toekomst: Meer reizen, schrijven en duiken!
Mijn laatste dag in Nai Yang begon toen ik dit artikel in het Engels schreef, dat is nu een dikke week geleden. Ik ben daarna naar Phuket Town gegaan om mijn visa te verlengen voor een andere maand voordat ik de boot heb genomen naar het eiland Koh Lanta, de volgende dag. Eén van mijn zeer goede vriendinnen uit Nederland, Nicolle, met haar vriend Laurens, zouden daar ook zijn en het plan was om met hen wat af te spreken!
Het plan vanuit daar is om naar het eiland Koh Mook (Koh Muk) te gaan en daarna waarschijnlijk naar Koh Lipe, nog verder naar het zuiden. Ik kan kijken of ik een baantje als duikinstructrice vind op één van deze plekken of dat ik doorreis naar Maleisië. Er gaat een boot van Koh Lipe naar Langkawi Eiland en dat is in Maleisië. Ik moet nog even kijken hoe het precies gaat lopen. Ik voel me meestal heel gelukkig want ik doe drie dingen die ik maar al te graag doe: reizen, schrijven en duiken! Ik mis de dingen ook niet waarvan ik soms dacht dat ze me misschien rust zouden geven in Corralejo zoals een relatie of een eigen plekje. Ik ben er nu alleen nog maar meer van overtuigd dat als we ons eigen gevoel van geluk niet creëren door dat te doen wat we van binnen voelen, dat we het buiten onszelf gaan zoeken. Maar het werkte voor mij niet en ik denk ook niet dat het ooit zal gaan werken op die manier.
De volgende artikelen die je van mij kan verwachten gaan over de onderwerpen die ik hierboven al genoemd heb: over mijn leven als een duikinstructrice en toen ik het opgaf om mijn boek verder af te schrijven maar vervolgens toch weer gemotiveerd raakte om verder te gaan. Je kunt hier klikken voor mijn volgende reisblog update over het verlaten van Phuket en mijn verblijf op Koh Lanta. Voor een overzicht van al mijn reisblog updates: klik hier.
Voor nu wens ik iedereen alvast een hele fijne kerst toe en mijn allerbeste wensen voor 2018. Ik verstuur geen kerstkaarten dit jaar, zo hopelijk komt het op deze manier aan :-) Ik hoop dat alle wensen voor iedereen uit gaan komen voor 2018 en mijn gevoel over het nieuwe jaar is alleen maar goed, goed en goed! Graag bedank ik Manfred hartelijk omdat hij me uitnodigde in Thailand en zodat ik die stap ook daadwerkelijk genomen heb. Ook een geweldig dank je wel voor Silvia Gegenwart voor enkele foto´s in dit artikel.
Als je graag een mailtje ontvangt, elke keer wanneer ik iets nieuws post, kun je een stukje naar beneden scrollen en je e-mailadres achterlaten in het roze gedeelte, net boven ´Over mij´.
En verder wens ik iedereen mooie reizen, vrolijke bubbels en geniet van wat je dan ook aan het doen bent!
Veel liefs,
EllisLabels: Bristol, Canarische Eilanden, Reis Blog, Reis Journalistiek, Reisblog Updates, Reizen, Thailand
