Kerst herinnert me aan mijn ouders die samen werkten om wat extra geld bij elkaar te verdienen voor de kersttijd, in het koude Nederland, de laatste maanden van het jaar. Mijn vader kweekte de kerstbomen op een stukje land in de weekenden. In de weken voor Kerstmis laadde hij onze oprit vol en mijn moeder verkocht de bomen vanuit ons huis aan mensen uit de buurt. Ik herinner me haar altijd druk bezig met koken, het in huis hebben van twee extra kinderen als bijbaantje, het huis ´kerstklaar´ maken en er ook nog steeds voor ons te zijn als een geweldige moeder.
Net voor mijn dertigste verjaardag, waren mijn zus, haar man en ik de spullen in het huis van onze ouders aan het
opruimen, nadat ze allebei aan kanker zijn overleden. In een oude, wit met
paarse doos, van het merk ´Pampers´, vonden we een oud kasboekje uit het jaar
1988. Mijn moeder had zorgvuldig alle inkomsten en uitgaven geregistreerd. Met
tranen in onze ogen, realiseerden mijn zus en ik ons daar dat ze alleen de
kerstbomen verkochten om voor ons kerstcadeaus te kunnen kopen. Papa maakte al
een hoop overuren als vrachtwagenchauffeur en mama was ook altijd bezig met de
nodige extra baantjes in haar toch al drukke leventje.
Maar toch verkochten ze de bomen. Alleen om voor ons cadeaus te kopen. En ze hielden ervan om dingen zoals dat te doen en ons
van een extra verrassing te kunnen voorzien. Kerstmis was altijd zo gezellig en mama
creërde altijd een gezellige sfeer met mooie decoraties en lekker eten.
Dit
jaar was ik bezig met het ophangen van de ballen in de kerstboom in het hostal
waar ik momenteel woon en werk. Ineens begon ik keihard te huilen. Ik kreeg de
gedachte aan mijn ouders maar niet uit mijn hoofd. Ik wenste voor een klein
moment terug te kunnen gaan naar die tijd. Ik kan me niet anders herinneren dan dat we
oprecht gelukkig waren in deze tijden
Nu voelde ik me verdrietig en met
een weerstand over het feit dat mijn ouders geen kerst met ons kunnen hebben op
deze planeet.
Vandaag voelde ik een verandering
over mijn verdriet. Daar was ineens een shift. Mijn verdriet was verdwenen met de realisatie dat ik meer redenen heb om dankbaar voor te zijn dan om mezelf
verdrietig over te voelen. Ik zou niet anders hebben gewild, dan deze ouders in
mijn leven gehad te hebben. Hoe langer ze weg zijn van onze planeet, hoe meer
ze mij inspireren. Ze zijn een echte inspiratie voor mij.
Kerst herinnert me aan goede tijden
als een kind en er zijn heel veel kinderen op deze planeet die geen goede
tijd hebben. Laten we hen niet vergeten in deze kerstperiode. Daar zouden we
ons verdrietig over moeten voelen.
Kerst is voor mij vol met
mooie en liefdevolle herinneringen. Dat is mijn nostalgie. Ik heb iets om
onwijs dankbaar voor te zijn.
"MERRY CHRISTMAS!"
Als je overweegt om kinderen te
helpen die geen goede tijd hebben met Kerstmis, vindt hier links van twee
organisaties mocht je daar interesse in hebben:
